towarzysze broni

w podzięce

stado sztucznych stworów naprzeciw nam kroczy:
doskonałe ciała,
perfekcyjne umysły,
ponadludzkie zmysły..
..ale puste oczy..
- żywych repliki zwielokrotnione,
bezduszne hybrydy..
..androidy..
więc powstań, bracie, z mrocznego posłania!
już czas, byś łuk schwycił..
patrz!- księżyc nam się pokłania,
jakby szczęścia życzył..
dobędę świetlistą swą, śmigłą katanę,
staniemy oboje tam - ramię w ramię,
ty i ja
przed armią naszych twarzy,
odbitą w martwych taflach zimowych witraży
- szyderczych zwierciadeł,
otoczeni już kręgiem
złowrogich widziadeł..
napnij cięciwę, nim zaczną nacierać!
noc piękna, by walczyć,
piękna, by umierać..

autor

ash

Napisany: 2006-12-13 Dodano: 2006-12-14 00:04:39

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie