Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tożsamość

Kim jestem?
Któż to wiedzieć raczy.
Jestem duchem niespokojnym,
ogniem który płonie,
krótką chwilą ..
Wiatrem we włosy wplątanym,
spojrzeniem niepokornym,
kwiatem jabłoni, który wabi i mami..
Strumieniem kamienie myjącym,
łzą i uśmiechem .
Jestem świtem i zmierzchem,
u progu życia stojącym.

autor

serena1953

Dodano: 2011-05-19 13:08:35
Ten wiersz przeczytano 785 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (9)

DoroteK DoroteK

bardzo ciekawie, krótko i interesująco o sobie :-) (w
dwóch miejscach zastosowałaś moim zdanie troszkę
niepotrzebnie - inwersję, napisałabym raczej tak
"Strumieniem myjącym kamienie" i "stojącym u progu
życia") pozdrawiam :-)

Czatinka Czatinka

Jesteś wszystkim w przeciwieństwie do mnie, ja tylko
człowiekiem ...ciekawy wizerunek :)

mariat mariat

Nie, nie - tylko nie zmierzchem, na zmierzch jeszcze
za wcześnie.

Austeria Austeria

po prostu jestem i mogę zmieniać się jednym gestem :)

Iskierka@ Iskierka@

Piękny wiersz, bardzo podobają mi się metafory i
porównania :)))
Pozdrawiam :)

wrobel wrobel

Witaj, jakie to piękne, że posiadamy wolność
myślenia i działania. bardzo ładny wiersz,pozdrawiam

Kornatka Kornatka

Pięknie o życiu,które cały czas płonie,niech kwiatem
jabłoni zawsze będzie.

geddeon39 geddeon39

Możemy być kim zechcemy. Dlatego życie jest takie
piękne. Pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »