Tożsamość sternika
Za długo wpatrujesz się w księżyc,
teraz srebrny glob patrzy na ciebie.
Milczysz jak tajemniczy kosmita,
który nie przeżyje bez ochronnej
powłoki, zaśnie w długiej podróży
- między gwiazdami. Myśl ukryta
w kapsule wykracza poza horyzont,
chce zmierzyć się z krytycznym dniem.
Niepokoi mnie,
że zbyt szybko ulegasz złudzeniom.
Jesteś zaskoczony, kiedy przychodzi
ciemność, błysk i ogień.
Wiem,
nie da się tego zatrzymać
autor
Jutta
Dodano: 2018-12-02 12:47:32
Ten wiersz przeczytano 524 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dobry wiersz. Treść fajnie komponuje się z tytułem,
pozdrawiam.
Skłaniasz do przemysleń.
Skłaniasz czytelnika do refleksji nad istotą życia.
Pozdrawiam.
Marek
Ciekawy wiersz, zatrzymuje czytelnika na dłużej i
skłania do refleksji na życiem.
Miłej niedzieli życzę i pozdrawiam serdecznie.
Jak zwykle u Ciebie - dobry wiersz.
Pozdrawiam.
Wiem,
nie da się tego zatrzymać.
zostałeś sam
sterem, żeglarzem, okrętem.
pozdrawiam :):)
Wystarczy odpowiednio długo wpatrywać się w ciemność
aby ciemność zaczęła wpatrywać się w ciebie. Ładny
wiersz.