Tracę zasięg
To wszystko w moim życiu było
chociaż powoli z oczu znika
i łany zboża i ziemniaków
i śpiew słowika
i tupot bosych stóp po lesie
i na przednówku stół jałowy
i smak świeżego chleba z mlekiem
prosto od krowy
choć tak odległe i wyblakłe
wciąż ostro kłują mnie ścierniska
a obraz braci i rodziców
za serce ściska
Boże to wszystko przeminęło
jak pot na czole w żniwnym czasie
tylko świadomość pozostaje
że tracę zasięg
Komentarze (70)
Różnie z zasięgiem bywa, ale raczej go nie przybywa.
Wiersz wyraża melancholię i nostalgię za
przemijającymi chwilami i doświadczeniami życiowymi.
(+)
Ponownie wzruszyłaś do głębi, bo tak samo odczuwam
brak zasięgu...ęh...pozdrawiam Aniu
Piękny-powróciły i do mnie wspomnienia miłe i łezka
się zakręciła
Bardzo piękny wiersz. A, Anna ma cudowny dar pisania
wierszy. Pozdrawiam
Zakochałam się, ma Pani ogromny talent
anno droga wzruszyłam się do łez,moje klimaty moje
wspomnienia...serdeczności i dużo zdrówka :)
Witaj anno.
Wspaniały wiersz, pięknych wspomnień, obrazów z
młodości wczesnej, mam je wszystkie przed oczyma,
ktore słowem opisujesz. Emocje i klimat, zachwyca.
Jestem na bardzo TAK.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Aniu, każdy ma swój czas wzlotów i upadków, zysków i
strat...przychodzi moment, by policzyć to wszystko...
czyli zastanowić się co dalej, wszak starość dotyka
nas na schodkach źycia...pozdrawiam serdecznie
Takie niestety koleje losu,
tego co było wskrzesić nie sposób!
Pozdrawiam!
Bardzo udany wiersz o przemijaniu.
'wszystko przeminęło'.. Jejku to takie smutne..
Pięknie naprawdę.. Cudownie jest czytać Twoje
wiersze.. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz.
Miłej niedzieli :)
Wzruszający wiersz...
Miłej niedzieli:)
wszystko na cacy
Pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz Anno. Treść, forma , tytuł, wszystko
tworzy doskonałą całość.
Pozdrawiam serdecznie :)