Tracę zasięg
To wszystko w moim życiu było
chociaż powoli z oczu znika
i łany zboża i ziemniaków
i śpiew słowika
i tupot bosych stóp po lesie
i na przednówku stół jałowy
i smak świeżego chleba z mlekiem
prosto od krowy
choć tak odległe i wyblakłe
wciąż ostro kłują mnie ścierniska
a obraz braci i rodziców
za serce ściska
Boże to wszystko przeminęło
jak pot na czole w żniwnym czasie
tylko świadomość pozostaje
że tracę zasięg
autor
anna
Dodano: 2018-03-09 12:45:49
Ten wiersz przeczytano 2007 razy
Oddanych głosów: 84
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Przywołałaś wspomnienia :)
Pozdrawiam Anno :)
Przywołałaś wspomnienia :)
Pozdrawiam Anno :)
ale jeszcze jesteś Aniu
dostępna ...na Beju
Pięknie Anno, wzruszyłas...
Pozdrawiam ciepło :*)
Piękne wspomnienia w cudownym wierszu.
Pozdrawiam
zostawiam głos...szkoda, że można tylko jeden
no i oczywiście ten "zasięg", który w tak cudowny
sposób spina klamrą kiedyś i dziś
przeczytałam w komentarzach ogólnych słowa Mirabelli,
które zaciągnęły mnie do Twojego wiersza, tutaj...Twój
wiersz jest piękny...muszę go przeczytać mojej
Mamie...ona to zna, to o czym piszesz...wzruszenie
ściska serce, bo i ja to znam...wszystkie wakacje
spędzałam u mojej Babci i Dziadziusia i dzięki temu,
mimo, że jestem miejska, nie są mi obce wiejskie
obrazy : plewienie, roztrząsanie siana, zwożenie
snopków, zaganianie i przyganianie krów...rechot żab z
pobliskiego stawu , ach, rozmarzyłam się...jakiż to
był piękny, szczęsliwy czas...dziękuję Ci Anno po
stokroć !!!!
Anno - zabrakło słów ze wzruszenia - dziekuje ci za
ten wiersz - uklony
Anno, ja trochę mniej tych doświadczeń , ale jak widze
jak technika pędzi, to stwierdzam, że zamkną mnie u
czubków za brak zrozumienia dostepu do konta. A jak
mnie juz zamkną to jest mi wszystko jedno... WTEDY
DOPIERO BEDE NATCHNIONE WIERSZE PISAŁA, KTÓRYCH BNIKT
NIE ZROZUMIE... i będzie to zgodne z modą i na czasie
...
Przedstawiłaś w wierszu typowy Polski krajobraz
życia.Pozdrawiam
Pięknie o przemijaniu w tak prostym przekazie.
Pozdrawiam serdecznie
Witaj Anno... bardzo mocno utożsamiam się z treścią
wiersza... jest tak prosto i szczerze piękny.
Moc serdeczności.
Pięknie - a tym piękniej, że na bazie życiowych prawd.
Ty nie tracisz, tylko on się trochę oddala.Ale wiersz
przedni.Zawsze podoba mi się zabawa słowem.Ty tak
czynisz.Jestem bardzo za...