TRADYCJE ŚWIĄTECZNE
Dając - zyskujesz
Zastawiony stół
pełno smakołyków
pracowałaś jak wół
wszystkiego bez liku.
Pot ocierasz z czoła
stopy w wodzie moczysz
wigilijna "szkoła"
jak paw dumnie kroczysz.
Zaraz będzie rodzina
ze sztucznym uśmiechem
prężysz się, wyginasz
z ogromnym pospiechem.
Portfel zieje pustką
a niech podziwiają
ocierasz twarz chustką
i tak......obgadają.
Co roku "udawane" święta
głos kieliszków i wrzawa
cała jesteś napięta
czy uda się wigilijna zabawa.
Chciałaś wigilię spokojną
inaczej- z Jezusem przy stole
a skończy się rodzinną wojną
każdy odegra swoją rolę.
M O R A Ł
Tradycji zadość się stało
wyżerka, popijawa, udana zabawa
a obok ludzie, co mają mało
nie martwmy się - to nie nasza sprawa /sic
!/
Snieżnych ŚWIĄT - z nadzieją na otwarcie serc i wiarą, że jest to możliwe
Komentarze (6)
Smutny, ale prawdziwy i niestety lubiący się powtarzać
schemat Świąt.
Bardzo mądry wiersz... Wielu jest obok o których wielu
nie myśli...
wiele prawdy z Twych slów płynie-zastaw się i postaw
się, życzę spokojnych świąt bo takie sobie cenię
Morał niezbyt mi się podoba.
jakze wazny temat poruszasz swoim wierszem bynajmniej
nie obojetny naklaniajmy innych czynem i sercem -
pozdrawiam zycze wesolych i udanych swiat
Bardzo smutny obraz świąt - niestety i takie też
bywają - z nadzieją na otwarcie serc naszych równie
pięknie Tobie życzę całkiem innych świąt niż opisane w
wierszu!