Tragiczny finał...

Temat z życia wzięty, ale proszę nie utożsamiać peela z autorem

gdy w towarzystwie każdy w swej dłoni
trzyma pucharek szkło lśni i dzwoni
choć pierwszy toast jakiś bez smaku
tak się zaczyna żywot pijaków

pójście wieczorem z lubą do łóżka
wielki dylemat to dla leniuszka
w butelce mieszka szczęście swawola
niestety rozpacz też i niezgoda

pierwszy się pije zawsze na zdrowie
drugi na humor panie panowie
z trzeciego psotny chochlik wyskoczy
procentem rozum zręcznie zamroczy

z kolejnym kończy myśleć rozsądnie
o jakże błogo i jak swobodnie
po piątym płacze żali się sobie
albo agresja błądzi po głowie

w szóstym sam szatan siedzi wcielony
pięknie czaruje już wyszkolony
tylko on jeden pewnie zrozumie
przyznaje rację jest sobowtórem

gdy do siódmego siły już na nic
jest już kolegą diabła szubrawiec
kroczy do domu w znajome progi
ale ten człowiek już jest stracony

zanim kieliszek chwyci twa ręka pomyśl przez chwilę i zapamiętaj picie wybierasz zdecydowanie a co z rodziną twoją się stanie?

autor

Ninoczka

Dodano: 2010-02-26 09:09:20

Ten wiersz przeczytano 898 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie