Tratwa

Dla Reni, której wiersze pisane codziennością czytają teraz anioły.

Z milczenia chmur, z błękitu dnia,
Ze stołu, z rozłożonych kart;
Z błysku snów, z drżenia chwil
Chcę zrezygnować teraz, dziś.

Jak tratwa życia w oceanie żyć
Chwyta się dna, tak palce moje chwyć
I wytrwale trzymaj je,
Aż powieki moje staną się snem.

Dopiero wtedy, gdy serce me spokojem stopnieje,
Gdy blade istnienie o jedną noc się postarzeje,
Dopiero wtedy rzuć mnie i wytłumacz,
Że najpiękniejsze jest granie błękitu na milczenia strunach.

autor

4you

Dodano: 2010-08-17 22:12:05

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie