Trochę pokory

Chciałbym zachować trochę powagi,
Oraz odwagi mieć w sobie więcej.
By móc zakrzyknąć, że król jest nagi,
I że ma obie, lecz lewe ręce.

Ale za gardło trzyma obawa,
Paraliżuje strach przed nieznanym.
Jak z tego wyjdzie karalna sprawa,
A nawet mogę być posądzany.

Lepiej zachowam umiar w głoszeniu,
Niepopularnych kwestii na czacie.
Wolę dożywać życie w cierpieniu,
Niż dopomagać w jego utracie.

Uspokojony własnym myśleniem,
Do łóżka kładę zmęczone ciało.
Do jutra zdania swego nie zmienię,
Tyle pokory jeszcze zostało.

autor

Grand

Napisany: 2016-12-19 Dodano: 2016-12-20 09:27:49

Ten wiersz przeczytano 269 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie