Trójka

Cześć.Jak masz na imię? Nie okłamie Cię, nie zrobię nic złego.
To tylko ręce moje, w ścięgnach napięte, żył widać zwoje.
Oczy tracą już widzenie, w nozdrzach czuć Twoje pragnienie.
Adrenalina zmysły pobudziła, burza w sercu spokój poruszyła.
I wszystko wtedy znika. Każdy problem jest mały, Twój oddech robi się ociężały,
Jednością spleceni, nigdy od siebie nie odwróceni,
pragnący wieczności, tej dziwnej miłości.

Jak masz imię ?
Nic już nie ma, nie będę Cię krzywdzić, oczy twe dają spokój.
Nie umiem wierszem, gdyż proza mi bliższa,
boli mnie teraz dusza,
a reszta - tylko boli,
gdzie spróbuj jest czynem który nigdy nie nastąpi.
Co tylko jedna rzecz wierzyć w to pozwoli.
Oczy moje są jak twoje, tak chcą, jak twoim ciałem pozadają, tak cię w sekundzie mają
i tylko ta poranna kawa, co niczym strawa daje Ci siły i wielkości, a mi poczucia bliskości.
Pewnego ranka tego nie powtórzę...

autor

marcs

Napisany: 2019-02-26 Dodano: 2019-02-26 21:22:56

Ten wiersz przeczytano 870 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie