Trud życia
W sercu tkwiła zadra od najmłodszych
lat,
Życie smutne było i sparszywiał świat.
Stracił ojca, matkę w wielkiej
katastrofie,
Całe młode życie spędził przy kilofie.
W ciężkiej pracy zawsze szukał ukojenia,
Choć w innym obszarze umieszczał
marzenia.
Najczęściej w zaświaty próżno myśl
goniła,
Tam nigdy naprawdę szczęśliwą nie była.
Serce jego żółcią było przepojone,
Nigdy nie mógł matce przedstawić swej
żony.
Dlatego w miłości nie szukał rozkoszy,
Bał się, że w dążeniach, ona go
rozproszy.
Każdą wolną chwilę na czytaniu spędzał,
W tej dobie najbardziej straszyła go
nędza.
Bo gdy kapitalizm jest bez ludzkiej
twarzy,
To w życiu najgorsze może się wydarzyć.
autor
jarmolstan
Dodano: 2009-08-27 10:51:42
Ten wiersz przeczytano 1284 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Tak,nędza to najgorsza kapitalistyczna
jędza-pozdrawiam!
Ładnie to opisałeś w wierszu,ale już każdy jest
obdarzony swoim wózkiem i czy chce czy nie musi go
ciągnąć do końca,a jak go załaduje tak i obciąży,a
sami sobie wmawiamy że to trudy życia-ja
też..powodzenia
człowiek wszystko zniesie,byle nie widział jak jego
dzieci cierpią choroby ,niedostatek itd...
Tak wiele smutku :( na szczęście w życiu jest
rozmaicie - piękny wiersz
smutno jest żyć bez bliskich,bez domu w samotności i
jeszcze ten strach przed biedą ...
napisany życiem, nie ważne czyje ważne, że na dziś ten
ktoś to widzi i czuje. Pozdrawiam
wiersz bardzo smutny o trudach zycia, w części do
niego się utożsamiam
Każdy człowiek w swój własny życiorys ma wpisany trud
życia...może jedynie przyjmować różną postać
Ciekawa kompozycja wiersza.
Pozdrawiam
życie potrafi też nas zaskoczyć pozytywnie i taką
myśli trzeba się trzymać. pozdrawiam serdecznie :)
"A gdy trud życia, jak wiatr drzewo, mnie kiedyś
zdusi, złamie, skręci - niech moje liście młodym
krzewom przesłonią próchna niepamięci" Ten twój wiersz
jest życiorysem konkretnej zapewne osoby i - jak to
bywa- życie pisze najlepsze scenariusze, co widać.
Smutny, smutny, smutyny wiersz, bez milosci, wiary i
nadziei.
piękny, smutny i prawdziwy ....tak życie..znam
takiego, ale swoje życie poświęca innym niosąc im
pomoc i przyjazną dłoń ..sam ...czy jest
szczęśliwy??nie wiem:)pozdrawiam