Trudne uczucia do wychwycenia w...

Trudne uczucia do wychwycenia w sobie skrywasz
Nie chcesz nic powiedzieć, bo nie jesteś ? Ty bywasz.
Co dzień piszę do Ciebie o mojej samotności
Choć wiem, że już nigdy w moim życiu zagościsz
Dopóki nasze światy się nie połączą
Bo to niebo i ziemia ? one nas rozłączą.
Co dzień się budzę i myślę, że spotkam
Że dotknę, niechcący na ulicy napotkam
Po chwili myśl dochodzi, że tak się nie stanie.
Póki Anioł Śmierci nie przyjdzie na zesłanie.
Pojawia się pomysł, czy mu nie ułatwić
Dopełnienia tej tęsknoty pułapki
Ulży to w cierpieniu i mi i Tobie
I będę Cię mieć na zawsze przy sobie.

Kiedy myślę o tym, to jak uwolnienie
To jak moc powietrza do wnętrza wpuszczenie
Wtedy czuję ulgę, realizacje pragnień
Ale pełne bólu, bo bez zbędnych zabarwień
Trochę się obawiam, ale dusza krzyczy
Że już to co mam wcale się nie liczy
Ty jesteś już na tym drugim świecie
Obcujesz z aniołami, jako boże dziecię
Proszę Cie, podpowiedz co teraz mam zrobić
By się z tego bólu bezszelestnie wyswobodzić
I czy widzisz z góry to całe cierpienie
Które mi zadałeś oddajac ostatnie tchnienie?
Czy jestem w stanie Ci to wybaczyć
I z uśmiechem na twarzy znowu Cie zobaczyć?
Będę gdzieś czekać z anielskim spokojem
Az w koncu będziemy Znów razem- we dwoje.

autor

nieobojetna

Napisany: 2011-08-11 Dodano: 2012-03-06 22:01:11

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie