Trufle

dla tych którym sztuka kochania wieczną ucztą

pod drzwiami mrok sie skrada
ty to przecież wiesz
nie uderza mnie twa zdrada
i ty nie płoniesz we mnie też

a gdy patrzę tak śmiejesz się
nic mi do twych kłamstw
a gdy patrzysz tak ja smieję się
matactw tych tysiące barw

niby nic a jednak zerkasz
jak sie zbliżyć do pudełka

śni sie tobie słodka trufla
słodka niczym miód
za nic w świecie nie odmówisz
nie odejmiesz jej od ust...

i choć świt juz purpurowy
nadal nie przestajesz łowić

w głowie mozaikę masz rozterek
gdyby chociaż zdjąć papierek
i kosztować i smakować
pragnieniami ukształtować

chciałbyś zgłębiać tę zagadkę
po ostatnią czekodladkę...

autor

plecionka

Napisany: 2007-12-07 Dodano: 2007-07-12 10:23:16

Ten wiersz przeczytano 1033 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie