Trwajmy na wspólnej drodze
Uchwycę cię za rękę i popłyniemy razem
ku modro-złotym gwiazdom, ku błękitnym
mgławicom.
Jak tam jest pozostanie wciąż naszą
tajemnicą,
a ty ujrzysz, najdroższa, tak niezwykłe
obrazy.
Usłyszmy niepojęte, w lot chwyćmy boskie
frazy,
struny anielskich lutni porwą nas i
zachwycą.
Upajajmy się wonią, potęgą zmysłów,
nocą,
w głębiach dusz naszych znajdźmy miłości
drogowskazy.
Poznajmy nowe światła, blaski słodkiej
ekstazy,
gdy krew, gorąca lawa, pędzi w żyłach,
tętnicach.
Bo życie krótką chwilą, mija jak
błyskawica,
więc chwyćmy swoje dłonie i pójdźmy przez
nie razem.
Oddychaj zgodnie ze mną, splatajmy więź
miłości,
trwajmy na wspólnej drodze codziennej
szczęśliwości.
autor
Janusz Krzysztof
Dodano: 2018-03-11 21:19:16
Ten wiersz przeczytano 978 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Wena
Halina
Dziękuję pięknie za wizyty, czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.
i to jest piękne
pozdrawiam serdecznie
Dłonie i serca raze splećmy i razem w jutro z radością
polećmy...miłego dnia życzę
Sotek
Dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.
Ładnie wyrażona miłość.
Cóż piękniejszego, kiedy w swoim spełnieniu oplata ona
dwojga zakochanych.
Z nią można przezwyciężyć wszystkie przeciwności
życia.
Pozdrawiam Januszu:)
Marek
Donna
Waldi
Bardzo dziękuję za miłe słowa, czytanie i
komentowanie. Pozdrawiam.
piękny wiersz .. życie podobno trwa jak mrugnięcie
okiem... a my myślimy ... że ... zresztą masz rację
Krzysztofie ...
Witaj. Pieknie, pieknie, pieknie... noca ekstatyczne
wedrowki w przestworzach a w dzien bezpieczna i czula
droga przez codziennosc... czego wiecej chciec... moze
tego aby nigdy to wspolne wedrowanie sie nie
skonczylo.
Moc serdecznosci.
M.N.
Jesionka
Promień Słońca
Dziękuję za odwiedziny, czytanie. komentarze i
serdecznie pozdrawiam.
Witaj Januszu K.
Piękny Sonet, czytałam go wcześniej bez zalogowania
się
„Trwajmy na wspólnej drodze szczęśliwości”... jakie to
wspaniałe przesłanie.
Pogodnego wieczoru i pozdrawiam :)
Pięknie tak trawać na jednej drodze trzymając się za
ręce aż po nieboskłon :) Cudowne uczucie ,podpowiada
sonet :)Seredzności moc ...
Razem, trzymając się za dłonie słodko się kroczy po
nieboskłonie... :)
Bronisława
Sławomir
Norbert
Miło mi, że mój miłosny sonet się podoba. Dziękuję za
odwiedziny, czytanie i komentarze. Serdecznie
pozdrawiam.
Piękny, romantyczny sonet. Godny pochwały.
A słowa miłości na jawie, nie tylko w wierszu
będą długo, do końca życia występowały.
Pozdrawiam. Miłego dnia :))
Pełen romantyzmu i według wszelkich zasad napisany,
wyśmienity sonet. Podoba się.
Pozdrawiam Januszu Krzysztofie. :)