Trybik
niesprzeczna z prawami natury
nie kłócąc się z biologią
uznając chemię w sobie
w sprzężeniu z psychologią
doświadczeń i wspomnień pełna
trącając tym czym za młodu…
trybikiem w społeczeństwie
posuwam się wciąż do przodu
do końca
znaczy
do mety
która jest jedna
dla wszystkich
mam swoje miejsce właściwe
swój tor po którym sunę
zadania i funkcje należne
do wykonania w terminie
trybikiem w maszynie społecznej
organizmem w przyrodzie
przemijalnością dotknięta
w bezbrzeżnym korowodzie
idę
biegnę
lub człapię
i tylko czasami
przysiadam
by oddech chwycić
zaciągnąć się
momentami
trybikiem w społeczeństwie
lecz obdarzona duszą
otwieram oczy i uszy
serce
by poczuć życie
(a to czasami boli, bo życie to rozkosz i
ból
śmiech i łzy)
i tak chyba musi być
żeby żyć
zielonaDana
Komentarze (16)
Trybik musi załapać a później już jest ekstra.
Samo życie
Pozdrawiam
Racja...
Bardzo dobrze określiłaś jakie jest życie. Jest
różnie. Niektórzy mówią, że jak sobie pościelesz, tak
się wyśpisz. Serdecznie, majowo pozdrawiam.
No chyba tak...
Życie - takie jest jak to opisałaś w swoim świetnym
wierszu:-)_
pozdrawiam
Pozwolę sobie za Anną;)
Świetne
Wszyscy jesteśmy trybikami, ale niestety każdy z nas
pasuje do innej maszyny...
prawda, życie to rozkosz i ból
śmiech i łzy. Wspaniały wiersz.
Super wiersz ..a reszta za Wiktorem ...
Tak jesteśmy drobinkami, trybikami w świecie. Lecz
każdy jest niepowtarzalnym, myślącym, działającym
człowiekiem. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem:)
Wszystko gra, szkoda tylko, że ciągle zjawia się
"ktoś", kto dokręca trybik.
Pozdrawiam :)
Fantastyczny wiersz. - i - Ona - Autorka znaczy - tak
spokojnie - jakby nigdy nic - publikuje nam tu
-takzwyczajnie - taki rewelacyjny wiersz. Czy sobie
cos obiecuje? - niewiele: liczy na kilkanascie
komentarzy. Dobrze ie, ze zycie to " czasami boli",
"to rozkosz i ból, śmiech i łzy". - Siebie i nas -
przyjmuje na spokojnie. Nawet swoje świetne wiersze.
Pozdrawiam Danusiu serdecznie:)
No, nie śmiem się nie zgodzić z Twoimi refleksjami,
Dano :-) W sumie - nic dodać, nic ująć. Może tylko
tyle, że każdy jest takim trybikiem, ale - jakże
cudownie niepowtarzalnym :-)
Świetny wiersz! Pozdrawiam :-) Dobrej nocy :-)