Tryptyk w szum morza wpisany

Kocham ciche, nadmorskie, ustronne zatoczki,
gdzie w rozmarzeniu sennym szum morza i zapach
koją zranione zmysły, zagłuszając troski.
Tam z tobą, miły, smutki wypłukując w falach,
niemal słyszę syreni śpiew upojny, słodki
i szukam tajnych mocy w małych kauri muszlach.
Dziś obok mnie lśni lazur jak w bezkresie morskim,
gdy mi tęskno i smutno, nurzam się w twych oczach.

*****
Lubię oglądać morze wzburzone i groźne,
gdzie fala rozwścieczona, goniąc drugą falę,
atakuje zaciekle brzegi , które trwożnie
spoglądają w odmęty, opętane szałem.
Patrzę jak urzeczona na żywioł, co łodzie
rozrzuca po powierzchni, niczym klocki małe
i proszę Posejdona, by tym, co w pokorze
naturze się kłaniają, uspokoił fale.

*****
Szanuję każdą chwilę mej żeglugi ziemskiej,
czas, gdy różne żywioły toczą bój zażarty.
Raz potwory wyłażą wprost z głębiny morskiej
i rycząc, wściekłą falą biją w łodzi burty.
To znów słońce odbija się w tafli przejrzystej
i uśmiech śle promienny, gładząc zmarszczek bruzdy.
Niczego nie żałuję, mam sumienie czyste,
wierzę, że dodryfuję do otwartej furty.

autor

fatamorgana7

Napisany: 2020-02-16 Dodano: 2020-02-16 15:36:06

Ten wiersz przeczytano 2470 razy

Oddanych głosów: 77

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie