Trzasnęłaś drzwiami....

" jak mogłaś aż tak pomylić ścieżki
gdy wokół tyle szczęśliwych dróg?" Właśnie...tyle dróg
a człowiek zawsze idzie nie "tą" drogą.Ten wiersz
hmm...zamyśliłam się...

Pierwszy i piąty wers określają sytuację, pytania
brzmią bardzo dramatycznie,a użycie trybu
rozkazującego wzmacnia wymowę ostatniej zwrotki .

Ważne,że oceniłaś sytuację,podsumowałaś jakiś
etap,teraz już będzie tylko lepiej,bardzo mądry
wiersz.Ukojenie przyniesie czas,tak myślę...

wiersz pełen emocji, pobudza do działania, często
trzeba wszystko zaczynać od nowa...ale warto...

nie ma się co ogladać na to co bylo..trzeba narodzic
się na nowo jak sama pięknie napisałaś...wiersz aż
krzyczy od emocji

Wspaniałe metafory, bardzo poetycko ujęta
niebagatelna
treść .Świetny wiersz.

niekiedy człowiek musi trochę błądzić zanim znajdzie
właściwą ścieżkę, pięknie napisany wiersz:)

jedne drzwi trzeba zamknąć za sobą, kto wie może nawet
i z hukiem, by otworzyć następne pełne lepszych dni.

Wiersz ładny, nieźle zrymowany, treściwy, jedynu
mankament tkwi w połamanym rytmie. Gratuliję pomysłu i
czeciowo wykonania.

Czasami można zboczyć z drogi, bo na niej stoją jakieś
mylne drogowskazy - rozum mówi co innego, a serce
brnie na oślep.

świetny...ładnie piszesz...to się nazywa mieć
wenę...Brawo.

Wiersz wprawia w zamyślenie, zwłaszcza ostatnie
wersy... Bardzo ładny z optymistycznym spojrzeniem na
życie.

"Ból i cierpienie nie jest złudzeniem choć nazbyt
często złudzeń wynikiem" - te dwa wersy są wprost
genialne. Samo życie zamknięte w słowach