Trzeba wierzyć
Boskie rydwany zniknęły z nieba
uprościło się życie
do wschodu zachodu
północy i południa
odczarowany świat z bajek
i baśni tysiąca nocy
aniołowie w innym wymiarze
na wysokościach jeno słońce
i gwiazdy
romantyzm zamknięty
w grubej skorupce obojętności
zwycięstwo otrąbił pieniądz
rzeczywistość przytłacza
przytłoczeni nie śpiewają
pieśni o radości bo w sercach
pustka zbiera żniwo
czas siewu lepszego ziarna
nadejdzie kiedyś
trzeba wierzyć.
autor
Romina
Dodano: 2015-05-13 12:14:40
Ten wiersz przeczytano 691 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wiara czyni cuda i niejednemu się uda przeżyć i ten
pazerny chwili los,
i cios zadany w nasze serca.
Jeszcze nie wszystko stracone, pozostali jeszcze ci,
romantyczni wierzący w baśnie. Może im uda się zasiać
nowe ziarno i zapełnić pustkę w sercach. Pozdrawiam
serdecznie.