Trzeba żyć
Wiersz z szuflady. Pozdrawiam wszystkich co do mnie zaglądają i moje potwory czytają.
Kto wie jak żyć
gdy wiatr łzawi oczy
nie wiem jak przetrwać
ciemność nocy
Kiedy samotność
mnie otula
jak za ciasna
nocna koszula
Nie mogę żyć
w deszczu łez
gdy jesień życia
bezlitosna jest
Gdy błękit nieba
wśród chmur znika
a w sercu brakuje
miłości promyka
autor
graynano
Dodano: 2019-06-21 11:22:27
Ten wiersz przeczytano 1068 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Samotność powinna zniknąć na zawsze. Przecież jest
nikomu niepotrzebna.
Pozdrawiam :)
ten promyk jest w sercu ...tylko trzeba mu pomóc ...
Witaj Grażynko!
Nawet nie wiesz, jak bliska jest mi treść, tego jakże
pięknego wiersza. Pozdrawiam serdecznie i życzę,
miłego i radosnego weekendu:)
Masz racje, ciężko żyć bez miłości;)Pozdrawiam
serdecznie
Życie bez miłości jest bardzo smutne.Niech ten miłości
promyk do serca Twojgo zawita.Pozdrawiam.
Mimo wszystko żyć trzeba. A z tym szukaniem do pary
też różnie bywa.. Często jest lepiej samemu niż z
kimś. Pozdrawiam serdecznie.
Życie ma również smutne strony... Pozdrawiam
serdecznie +++
Na życie nie ma mądrych. Uczymy się życia...żyjąc.
Pozdrawiam :)
Życie nie zawsze jest kolorowe,
czasami rani, nerwy nam psuje,
tym co nie trzeba zawraca głowę,
miłości mówiąc prawdę brakuje...
Fajny, lekko smutaśny wiersz. Pozdrawiam,
miłego wieczoru :)
Grażyno, pozwolę sobie na bezpośredniość: załatw sobie
Ciechocinek albo Busko, nowe ciuchy, bielizna i hulaj
dusza.
a co? miliony ludzi szuka swojego "do pary".
pozdrawiam :):)
Pozdrawiam z Art-SZANSY
z przyjemnością oddaje swój głos
:)
smutno, ale trzeba żyć dalej.
Oczywiście, że trzeba żyć. Bezwarunkowo. I działać w
grupie.
(Grażynko - brak od Ciebie wiadomości, co dalej z
przynależnością? Odezwij się proszę, bo to ważne,
przecież Ci wszystko posłałam, masz mój email i
telefon).