Trzy kołysanki

śliczne kołysanki
a,a,a, kotki dwa :)

Chociaż nie jestem babcią, ale z pewnością, gdybym
była to takie wierszyki kołysanki czytałabym dla
wnucząt. Bardzo mi się podobają:-)

Wg mnie w kołysankach dla malutkich dzieci, które
jeszcze nie rozumieją słów, im więcej zdrobnienia,
nawet przesadnego, tym lepiej. Wypowiadając takie
słowa, dorosły bezwiednie zmienia intonację i
brzmienie głosu na miękkie i ciepłe / to właśnie
wymuszają zdrobnienia/. A przecież o tę intonację i
ciepło głosu w kołysankach chodzi. Natomiast w
potocznej mowie, zwracając się do małych dzieci
powinniśmy unikać zdrobnień, żeby dziecko uczyło się
właściwie słów. Mnie się wszystkie kołysanki bardzo
podobają. Mam 4-miesięcznego wnuczka i wiem jak różnie
reaguje na słowa, w zależności od modulacji głosu :-)

Jak dla mnie, to bardzo ładne kołysanki
Dużo w nich ciepła.
Pozdrawiam serdecznie:)

"Główeczki" zostały w moim przypadku zapożyczone ze
znanej skądinąd i ślicznej polskiej kolędy. Moje
kołysanki to tylko propozycja, polegająca na tym, że
kochająca mama (-y tata) może sobie dobierać
poszczególne "składniki", tak jak jej/mu pasuje. Na
przykład nie musi być frazy "i Bozia głaszcze twe
rączki", jeśli ktoś nie lubi religijnych odniesień
(zamiast "Bozia" może być "tatuś").
Moim zdaniem kołysanki śpiewa się tylko bardzo małym
dzieciom, a nawet tym nieco starszym nadmiar czułych
zdrobnień też nie zaszkodzi.

Moim zdaniem najlepiej ze zdrobnieniami sprawdza się
ostatnia i jest najbardziej poprawnie napisana.
W pierwszej zdrobnienia są zbyt wymyślne (np. łapięta,
nóżęta, włoseczki itp.). Dla bardzo małego dziecka
(takiego do roczku) nie będzie miało to znaczenia
(liczy się bardziej intonacja, melodyka), a sądzę, że
właśnie dzieci w tym wieku autor miał na myśli pisząc
te teksty. Ja jednak, przy takim nagromadzeniu,
użyłabym prostszych (łapki, nóżki, włoski itp.).
W drugiej warto zmienić „główeczki” z liczby mnogiej
na pojedynczą, chyba, że to „wielogłowy syneczek”.
Przepraszam za to skojarzenie, ale przypomniała mi się
KOŁYSANKA SMOKÓW Joanny Papuzińskiej, jednej z moich
najbardziej ulubionych polskich autorek wierszy (i nie
tylko) dla dzieci.

Pozdrawiam autora i myślę, że sprawiło mu wiele
radości pisanie tych kołysanek dla wnuków. Z pewnością
takie zabawy dobrze sprawdzają się w domowo-rodzinnym
zaciszu. Sama takie lubię.

Ladna kolysanka pozdrawiam

@ staż
Moje wnioski z porównania z "Iskiereczką"?
Wnioski "porównawcze" zostawiam innym, jeśli ktoś ma
ochotę porównywać.
Rymy w twórczości poetyckiej dla małych dzieci są
według mnie obowiązkowe i one u mnie są obecne. Wersy
są regularne, klimat wierszy taki, jak powinien być w
kołysance.
"Więcej grzechów nie pamiętam"...

Dziękuję wszystkim za wizytę i przemiłe komentarze.
Zapraszam do śpiewania lub "mruczenia" dzieciom przed
snem i nie tylko - teksty są prościutkie i ciepłe, bo
taka powinna być kołysanka.

Dla mnie super...
Bardzo na tak jestem...
+ Pozdrawiam

Niejedego dorosłego też by ukoiły przed snem

Urocze, ciepłe, napisane przystępnym językiem dla
dzieci,
te kołysanki,
bardzo mi się podobają.
Miłego dnia życzę:)

Olewaj staża!
To zgnuśniały tetryk, bez dystansu do siebie i
poczucia humoru.
Uważam, że te kołysanki są znakomicie cieplutkie i
serdeczne. I w klimacie dla dziecka. Tu nie potrzeba
wielkiej poezji. O wiele lepiej trzyma się konwencji
(kołysanki dla dzieciuszka) ckliwy nawet
sentymentalizm, niż przykład staża.
Powtarzam, takie uwagi miej w tyle, bo to, co
napisałeś jest, wg mnie, raczej przednie!:)

Proszę sobie posłuchać kołysanki "Z popielnika na
Wojtusia" i porównać ze swoimi. Ciekaw jestem
wniosków.

są oczywiście tożsame końcówki w rymach,

ale te kołysanki są tak pełne miłości, takie proste,
czułe i rozbrajające, że po prostu aż ciepło się robi
- ślicznie:)