TRZY PIÓRA

Z tobą przeżyć to ...

Kiedym na szczycie siedział skał ,
A wiatr nade mną szumny wiał ,
Niosła z oddali gdzieś wichura
Trzy z dzikich skrzydeł orlich pióra.

Chwiciłem pierwsze w chyżą dłoń
I w granitowej turni skroń
W pisałem krwią z żył moich rzeki ,
Że serce me jest twym na wieki !

A drugie wpadło ci do rąk ,
Gdyś szła w kwitniowym brzasku łąk,
I napisałaś w pyle szronu ,
Że wierna będziesz mi do zgonu.

A trzecie znalazł żal wśród pól
I pisze nim - o , ból , ach , ból ! -
Imiona nasze w złudzeń księdze...
O , próżne łzy ! O , serca nędzne !

Dla moich przyjaciuł

autor

chistian

Napisany: 2004-07-13 Dodano: 2004-07-13 12:13:24

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie