trzy wiersze Wolanda znalezione...

M. jak Mistrz lub strafologika cyrografu

a ona pobladła, czekając na słowo Mistrza.
samotna, w swej tęsknocie za jego głosem.
czekała zamknięta, w jego milczących ustach.
potem, słuchała melodii drżenia strun głosowych.
odporna na zmiany tonacji. zakrzepła u stóp,
gdy wymawiał jej imię. jakby po raz pierwszy.

kołysząc świat biodrami i kocim spojrzeniem
na wyimaginowanego gryzonia. słodkie nuty,
futrzanej zabawki. piski podłogi. pod stopami,
nadchodzący niczym fala, nie wiadomo skąd,
człowiek-szew, w surducie zrośniętym ze skórą.
- strzeż się samca Grande Margarita, strzeż się.

czyniła honory domu. kręgu wiosennych piekieł.
- niech drzwi otworzy garbus i bal się rozpocznie
najpierw Madonny-Wampirzyce, złożone przy ścianie,
w czarnych sukniach liżących parkiet, potem Samobójcy,
Markizy Kłamstw, Baronowie Występku i Regenci Zguby.
- turbina dla mych pragnień - rzekł Farel.

ogarnięte szaleństwem tango zniszczenia. ich dwojga,
teatr wydłużających się w nieskończoność cieni.
boska diabolida, w akordzie zwierzęcego nowiu.
wrócili na poddasze, ze zrodzoną aurorą boealis.
odkręciła kurki. tworząc nad piecykiem pustynne
drgania-miraże, poruszających się przedmiotów.

głęboko uśpiona stolica. a oni zastygli w swych objęciach,
powieścią Jeszuy owinięci niczym magicznym pledem.
wciągając alinea, jak ostatnie pęcherzyki powietrza.
zasnęli. obrośnięci wilkiem. on i jego skowyt, złodziejka.
- dobranoc Margarit.
- żegnaj Messer.

(dzięki, za wytrwałość...) - pozder

autor

Kornelius

Dodano: 2010-03-08 19:27:05

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie