Trzydzieści trzy i jedna trzecia

Zamykam oczy i płynę z dymem
nad białym, knajpianym pianinem.

Wygłodniałych palców stado
spada na klawisze,
by skubnąć garść akordów
rozłupując ciszę
wybornym pasażem.
Saksofon się snuje
srebrnym altem marzeń
i kołysze mnie w ramionach
niosąc z basu krokiem
w ciepłym deszczu werbla
spod chmur na podłogę,
gdzie głowy omotane
muzyki woalem
krążą wokół siebie
tak zapamiętale,
jakby każdą nuta
nurtem swym porwała.
Drżą oddechem trąbki
zaplątane ciała,
o tarkę parkietu
szurają podeszwy
w tańcu ponad czasem
upojnie niespiesznym.

Otwieram oczy dźwiękiem upojone
zaledwie na chwilę -
- tylko zmienię stronę...

autor

vooko

Napisany: 2007-02-25 Dodano: 2007-02-26 00:04:08

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie