E tu, Brute, contra me

słowa...
słowa mówione, szeptane,
dźwięki składane w bełkot...

słowa...
słowa pisane, stukane,
ciągi tych samych znaków...

bo jak jest dobrze, to jest dobrze,
a jak jest gorzej, niech będzie źle...

słowa...
rezonans pustych deklaracji
jak echo odbite od ścian...

słowa,
a inne gesty,
małe pociski,
które pod murem codzienności
trafiają wprost w mózgi
mych oczekiwań...

jak groty strzał w serca
bezbronnych dzieci
na oczach Niobe...

bo jak jest dobrze, to jest dobrze,
a jak jest gorzej, niech będzie źle...

lecz ja nie powiem na głos
jak Cezar,
nie krzyknę
Brute, e tu contra me...

za trudne, by pojąć...

autor

Adnotacje

Dodano: 2005-10-17 18:36:24

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie