tu ciebie nie ma

lecz jesteś przecież i pozostaniesz w jasnym świecie

jesteś, byłeś i już zawsze będziesz
w moim sercu, w mojej duszy
gdy słońce zgaśnie jest ciemno
gdy jest ciemno jesteś ze mną
gdy ze mną jesteś
nie potrzebuje już nic
pozostań tak proszę
bym mogła dalej przez życie iść
a jak nie podołam i sił mi braknie
wtedy cię przytulę
i będziemy na wieki dusze bratnie
wiesz… już niczego nie boję się
bo nad życie kocham cię
ból, który tęsknotą się nazywa
z każdym dniem do ciebie wzywa
jest na wygranej pozycji
bo mnie wciąż ubywa

jest coś co mrokom się opiera jest pamięć a ona nie umiera...

autor

Monii

Napisany: 2008-11-11 Dodano: 2008-11-12 09:02:08

Ten wiersz przeczytano 4425 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie