Tu i teraz
Dopiero blisko, trudno o bliżej,
dopiero jęk zapomnienia, upojna utrata
sił
drżenie wyciszone utuleniem,
błoga bliskość, zdarcie każdej zasłony.
A Ty? Ty żyjesz chwilą.
Nie wracać, nie oglądać się,
nie sięgać do ognia przeżyć,
nie tęsknić, nie pytać, nie planować.
Tu i teraz!
Jak schłodzić emocje?
Gdy jeden gest budzi wspomnienia,
przywołuje tamten smak,
Jedno słowo przyśpiesza rytm oddechu...
Nie planuję, ale oglądam się
- bo czuję, bo pulsuje we mnie życie...
Komentarze (3)
Bardzo zwięźle i dużo powiedziane. To jest sztuka
Ten wiersz jest inny od pozostałych dwóch, aczkolwiek
jest dla mnie podobaniem.
i chyba inaczej się nie da, jeśli coś jest warte ...
i chyba inaczej się nie da, jeśli coś jest warte
spojrzenia wstecz, to patrzmy, w przeciwnym razie
oznaczałoby to, że jesteśmy po prostu maszynami bez
serca i duszy, które wyłączają się po naciśnięciu
klawisza STOP.
poza tym, wspomnienia to jest coś co zostaje na
wieczność, bo chwila jest ulotna i wraz z nadejściem
jej początku, nadchodzi również jej zmierzch...
więc oczekujmy tych chwil zatracenia, przeżywajmy
najpełniej jak się da, a potem wspominajmy, z taką
samą pasją, z takim samym ogniem...