TULIPAN
do zbiorku - "kwiaty wiosny"
Nazwa mówi, że tulimy panie,
kto by nie chciał przytulić
gdy pomyślę, że mógłbym -
nie potrafię się, nie rozczulić.
Lecz w praktyce bywa odwrotnie
mnie do piersi swoich tulą panie
nawet całus się zdarzy na płatki
kiedy wzruszą się obdarowane.
Nas dostają, a myślą o panach
dla nich szybsze uderzenia serca
tulipany, po pierwszym zachwycie
w wazonach doczekają końca.
Bo prawda o tulipanach jest taka,
że nie tulą, choć wygląd książęcy
nie udaje się to żadnej odmianie
chociaż jest ich piętnaście tysięcy.
Komentarze (16)
piękny ogród tulipanowy:)
Bardzo lubię tulipany a twój ogród jest niesamowity
Cudne te wiersze o kwiatach!
Pozdrawiam:)
Kochasz kwiaty,czuje się to czytając te cudne
wiersze.Oby Ci kwiatów nie zabrakło.Pozdrawiam.
świetny ten twój cykl o kwiatach naprawdę czytam z
wielką przyjemnością pozdrawiam i czekam na więcej
cały cykl poświęcony kwiatom jest cudny:)
pozdrawiam serdecznie:)
a Tulipany darzę sympatią większą :)
Piękne są te Twoje kwiaty:)cały cykl zresztą :)
Przytul mnie kobiet pragnienie...+)
Tak myslalam...Jednak sie nie mylilam...:))
Ladny wiersz.
Piękne bukiety składasz:)Pozdrawiam:)
Ależ Zdzisiu,tulipan i przytula i rozczula:)Piekny!!!
Pozdrawiam serdecznie+++
"kto by nie chciał je tulić"
Mysle, ze poprawniej jest -
kto by nie chciał ICH tulić
Tuli pan... to pan który tuli
'a gdy tulę, to robię to czule'
... a tak wogóle, to czyta się z przyjemnością
i lekką, leciutką o słowa zazdrością :)
Uczynię to z wielką przyjemnością, numer g-g
zapisałam, pozdrawiam.
ale do tulipanka zawsze się przytulić można ;-)