Tunel życia i śmierci

godzina ma wybiła
powieki oczu niebieskich zamknięte
w głowie tysiac myśli na sekunde
widze światło a za mną mrok

ciemność i mrok
za mną
jasność i światło
przede mną
którą droge wybrać ?

ktoś krzyczy
woła mnie
i wyciąga dłoń
wciągając osobę mą
wpuszczając w sidła swe

dusze sie
srace słabe me
zaczyna kończyć bieg
wśród ciemności światło widzę

ktoś znów podaje dłoń
łapie gp
wyciąga z mroku mnie
serce zaczyna znowu bić
zaczynajac nowy bieg

umieram i ponownie rodze sie

autor

Madelayne_90

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-12-10 22:29:33

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie