tutorial

na framudze okna-oka matka wszystkich złudzeń
bazgroli kredą opis katastrofy. na platformie
szklanego lustra obrys postaci. zamarłej
w trakcie fazy rem. na niby pani matko
ukosem zmyśleń. [niby łatwiej to piórem wyrazić]
tylko żwirem posypać symptomalny atrament
ruchem kolistym zapisać pustkę

w nawykach osobliwe „poniekąd” lub „jakby”
uznane za szymel w rozmowach. znikąd nie ma
wołania o pomoc. wszystko dzieje się „nienaprawdę”
przyczyna i skutek tracą zasilanie. temat zanika
w trakcie pędu akcji

aktywność szczątkowa. kim ja k.. jestem?

w gąszczu pikselozy tapla się ego
nadmiar empiryny rozpiera szyszynkę

autor

Bielan

Napisany: 2008-02-19 Dodano: 2008-02-20 10:35:39

Ten wiersz przeczytano 910 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie