Tuż za mną szła niedola
O serce moje,
wciąż lękam się i boję,
śmierć je toczy powoli,
bliski koniec życia
już czuję.
Idę jak ślepa,
która straciła oczy
nie wiem gdzie zajdę,
a jednak wędruję.
Idę w milczeniu
a mój głos rozpaczy
tylko w srodku mnie słychać,
samotna,w myślach,
przez puste pola
wlokę się ciężkim krokiem,
tuż za mną idzie niedola.
autor
czarna perelka
Dodano: 2007-01-09 08:05:40
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.