Twarz

Lubiłam patrzeć na jego twarz
By wspomnieć ją później jeszcze choć raz.
Lecz miał coś w sobie,
choć nie wiem co…
gdy byłam przy nim to znałam ją
lecz gdy tak nagle zapadał zmrok
gdy już rozstania zbliżał się krok
samotnie siedząc nie znałam jej
była tak obca, nie znana mi
i nie wiem czemu tak dzieje się
co z jego twarzą dziś stało się
bo nie pamiętam teraz już jej
I choć rozstania nadszedł dziś czas
bardzo bym chciała znać jego twarz…

autor

dorisss

Napisany: 2006-07-05 Dodano: 2006-07-21 11:42:36

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie