w twoich rękach

Dystyngowanym

juz wiem! to wiersz o Elence i Dysyngowanym Panu:))

zartuje, chyba rozgryzlam,
ona i ja - to ten sam podmiot liryczny,

peelka chce czytac wiersze o sobie, wyznania milosci,
takiej po grob, romantycznej...

sprytnie napisalas, niebanalnie
o marzeniach wielu kobiet, nie tylko poetek:)

moze jeszcze cos wyczytam pozniej:)

Jak to o co, o chaaaaa a cha, ale mnie skołowałaś, ch
achaaaa? :)

Alina, Andeasowi na mnie nie naskarż ;))))

Dobra, gnam, ale tak naprawdę nie wiem o co Ci chodzi
:)))) hahaha, no nie wytrzymam :)))

A w tym czasie idę do Andreasa...

Pewnie, że zaparzysz, mnie też, bo nie odpowiedziałaś.

A to takie proste - będę nie-żywa :))))
Gnaj po kawę!!

Dziękuję Polianno :)
Pozdrowienia :)

Alina, za bardzo się przyzwyczailaś, że daję się Tobie
szntażować :))) Czekaj no Ty! Juz ja Ci wytłumaczę
przy najbliższej sposobności! :)))
A kawę to zaraz sobie sama zaparzę :)))

obejmij ciasno
aby oddechu mi zabrakło....zachwycam się...

Jak nie odpowiesz na pytanie, to nie będzie kawy:

co się stanie, kiedy umrę?

Klarysko do Twojego żartu dodam jeszcze /dmuchawce,
latawce, wiatr.../ :)
Dzieki i serdeczności :)

Zosiak, no właśnie - chciałoby się :)
Dzieki i pozdrawiam :)

Alinka, że niby co? :)

Świetny pomysł, Elu. A w Twoim wykonaniu, jak zwykle,
super. Samo ciepło.
Zachwyciła mnie ostatnia strofka i puenta

/a ja cała w gorącym atramencie
skąpana otworzę oczy na oścież
by wpuścić was

kiedy szaruga/

PS A teraz błysnę takim, kiepskim na pewno, żarcikiem
- super jest wszystko - od ukochania przez chuchanie
do dmuchania:-)

Uściski i buziole, Elżuniu:)