Twoj cel

Zamiast zamilknac w ciszy tej wlasnie
ty musisz wykrzyczec to z pluc
zeby inni co przyjda po tobie
widzieli ze tak wlasnie wyglada nasz los

ze zdartego gardla znow padl slow stos
nie wiedzac po co robisz jak oni
nie myslac ze robisz to samo znow
powtarzajac sobie ze zmieniasz cos

tak ty tez stoisz kolo mnie
tak ty tez slyszysz ich krzyk
wyciagasz swa piesc
by wybrac jedna z tych chorych drog

zapomniales ile pytan masz we lbie
zapomniales jak wykrzyczales ze nienawidzisz mnie
gdy ci pokażemy swoja twarz
znienawidzisz nas wszystkich

czujesz sie tak jakbys byl sam
widzac nas slyszac lecz nie mogac dotknac
niewidocznym byc niczym wspomnienie
chcac umrzec a niesmiertelnym byc

ten cichy szept ktory jedynie wiatr slyszy
powtarzajacy czasem twoj bol starym drzewom
i przypadkiem go ktos uslyszy
po chwili zmawiajac sobie ze sie przeslyszal...

autor

zaaki

Napisany: 2008-10-28 Dodano: 2008-11-02 23:02:54

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie