Twój dotyk
Gdy z nieba już księżyc odpłynie
Latarnią mi bądź, ukochany
Nim ranek bezchmurny przypłynie
Nim zabrzmią kościelne organy
Pamiętam twe oczy, mój złoty
I usta pamiętam, i dotyk
Gdy niebo w błękitach się zbudzi
Promykiem mi bądź jasnozłotym
A ja cię odnajdę wśród ludzi
By poczuć na nowo twój dotyk...
Gliwice 30.09.2009 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2020-05-01 18:20:29
Ten wiersz przeczytano 935 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
:)+
:)+
Piękny wiersz. Ciepło się robi od takich słów.
Pozdrawiam serdecznie :)
Niech ta miłość się spełni, piękna puenta, pozdrawiam
ciepło.
Ciepło z wiersza płynie wprost do serca:) Przepiękny,
z nutką tęsknoty ale i nadzieją na spełnienie :)
Serdecznie, majowo pozdrawiam Bereniko:)
O jak miło czytać takie serdeczne komentarze...
Bardzo dziękuję i pozdrawiam moich kolejnych Gości:)
B.G.
Klasyczna kobieca liryka, klasycznie poruszająca
cienkie struny.
Pięknie.Niech się spełni.Pozdrawiam.
Ach...kilka razy przeczytałam. Śliczny.
Piękny, pełen wiersz, pełen tęsknoty, bardzo mi się
podoba.
Miłego weekendu życzę :)
Ślicznie, Bereniko :-) I pozwolę sobie za Jazkółką :-)
Pozdrawiam z podobaniem :-)
Kluczowe są tu mz słowa: "Pamiętam"... Szuka się tych
jedynych oczu potem całe życie, w innych oczach...
Pozdrawiam serdecznie, Bereniko
Aniu, Zuzo, Krysiu, Dano - dziękuję pięknie i życzę
miłego weekendu :) B.G.
Jak przyjemnie :)
Podoba...
Liryczne i romantyczne marzenia. Pozdrawiam serdecznie
z podobaniem:)