,,Twój głos,,

Jesteśmy złamani w środku
kończy się ciężka noc
w zakończeniu w śmierć
z na przeciwka zgasła ciemność.

Zamknij drzwi chce zatrzymać twój głos
pod nami chwieje się ziemia
nie zachowuj się
jak by cię to nie obchodziło.

W naszą niewinność wkradła się trwoga
nie oczekuj prawdy
mam dość wieczorów tonących w samotności
i słowa że już jutro będzie inaczej.

Czy nie dostrzegasz tego we mnie
tak długo zamieszkiwała we mnie samotność
że już wiem
to jestem ja.

Przestań
nas już nie ma ?
to tylko cienie głuchonieme
oczekujące na słońce
by znikły , rozpłynąć się
pochmurny dzień…..

W nadziei pozostawiłam twe imię
teraz zachowujesz się jak kłamca
który patrzy prosto w oczy.

Czy nie potrafisz we mnie uwierzyć
tak bardzo cię nienawidzę
lecz zakochanie w tobie
wciąż istnieje
we mnie
gdy trzymasz moją doń i puszczasz
opuszczasz.

Znów otworzyłam drzwi
i wypuściłam
twój głos.

autor

Sober

Dodano: 2008-10-22 00:11:51

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie