Twój portret

Ze wspomnień tkam Twój obraz
Cienkimi nićmi plecionymi z marzeń
A każde włókno inne,
Spowite treścią wydarzeń

Trzy barwy łączę pod powieką:
Czerwień - miłości znak
Uczucia, co pęka i krwi rzeką
Rozkwita jak polny mak

Następnie srebro
Rozkoszą błyska
Szare popioły dawnych miłości
Zbiera, i światłem nowej wytryska

Ostatnia czerń
Jak róża mroku
Słów cierniem rozrywając serce
Spływa strugami bólu soku

Gotowy obraz pieszczę myślą
Pragnieniom pozwalając płonąć
Przez chwilę. Później z cichym żalem
Daję wśród cieni mu zatonąć

autor

sol89

Napisany: 2008-01-18 Dodano: 2008-01-18 15:04:50

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie