Twój wiersz twoja modlitwa
mówi językiem samotności.
Jak słońce maluje obrót Ziemi.
Uderzasz w granice zmysłów,
otwierając ściśniętą śmierć.
Odpowietrzasz skok ze skały, przeciw
wyporności wiatru.
Ośmielasz się krzyczeć, aby się choć na
chwilę
przytulić.
Ośmielasz się kochać samotność,
i marzenia czytającego.
autor
Mirabella
Dodano: 2019-07-12 10:46:56
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Bardzo dobry wiersz.
świetny wiersz pozdrawiam