***[twoje chore ciało...]
twoje chore ciało w łóżku
ofiara złożona na przebłaganie
za grzechy którejś z nas
może kogoś kto stoi z boku
zamiast podać ci gabkę z octem
rękę albo słowo
wołanie
słowo prośba rozkaz
między kolejnymi za mało miejsca
na śmiech
spacer z psem
bywa że egoistycznie kładę się spać
wtedy śnię krótko lecz wyraźnie
ciszę
bez płaczu
bez skrzypienia kół
nie ma wózka i łóżko też jest puste
piętrzą się za to wyrzuty
jestem w nich i z nich
cała
ty tylko na zdjęciach
Komentarze (11)
Wstrząsający - czy egoizmem jest chęć pozostania sobą,
"kimś" osobnym, gdy wszystkie siły skupione na opiece
nad terminalnie chorym, o którym przestaje się już
myśleć "ktoś", a zaczyna się myśleć "ciało",
egoistycznie wymagające "ciało"....?
Pozdrawiam serdecznie
Raczej na zdjęciach, wychodzi się dobrze, ale nie
zawsze w życiu, w partnerstwie.
Wspaniały przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)
Owy wiersz odbieram w smutnym tonie. Widzę w nim
samotność i życiowe rozważania,które z pewnością mają
swoje podłoże w niespełnieniu.
Pozdrawiam.
Marek
Poruszająco. Pozdrawiam autorkę:)
Bardzo smutny i przygnębiający wiersz...pozdrawiam
Obraz. Emocje. Dźwięk. Słowa. Wszystko na swoim
miejscu.
Wiersz.
Świetna poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy wiersz.
pozdrawiam serdecznie.
Pięknie dziękuję, Wilkom. I przepraszam, że nie zawsze
odpowiadam. Życie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wilki pozamykały paszcze i tylko czytają, czytają,
czytają...
Głęboki ukłon dla Poetki.