Twoje espresso, moje macchiato

Lekko i "zwiewnie" napisany wiersz oddajacy magie
chwili, uczucie i scenerie, w ktorej jest osadzony.

Tak wielka miłosć ujęta w sposób codzienny bez
metafor, ale pięknie.

nie ma jak poczucie humoru i talent,plusik

O tym wierszu napisano już wszystko :) i słusznie bo
jest cudowny :)

Pelen uroku wiersz ,pomysl i klimat rownie dobry.

Jak śpiewnie. Z radością się czyta takie strofy :)

niesamowity urok chwili ..tej jedynej ważnej czytając
miałam gęsią skórkę .. wiersz...po prostu iskrzy...

znów się krzyżują
nasze spojrzenia
słowa - zbędne
gdy działa chemia

śliczy wiersz. a ten fragment porusza do głębi..

zgadzam się z większością tu komentujących - niezłe
dzieło stworzyłaś.. wg mnie to, jak dotąd, chyba twój
najlepszy wiersz.. w niesamowity sposób oddałaś klimat
opisywanego uczucia.. poza tym wiersz bardzo przemawia
do wyobraźni - przynajmniej mojej :] - te wąskie
uliczki z małymi knajpkami jakoś tak włosko mi się
kojarzą :) a na koniec ci napisze, że jest bardzo
lekki w odbiorze, taki wręcz śpiewający :)

Muszę się podpisać pod komentarzami... Obiema dłonmi.
obiema nogami... W dłoni mej gunpowder- to jest coś,
co lubię... Ale chyba skuszę się na kawy kubek. :))

"Slowa sa zbedne, gdy dziala chemia" To prawda
odwieczna, a wiersz znakomicie oddaje atmosfere owej
gorskiej przystani z espresso i macchiato.

dobry wiersz naprawde:)

Interesująco, z pomysłem ... podoba się, ma klimat.

Wiersz przecudny. Aż się czuje tę miłość i aromat kawy
w powietrzu.

Uwielbiam kawę i od kawki z mlekiem i imbirem zaczynam
dzień.Ujął mnie Twój wiersz podany z wyszukanym
smakiem.Delikatnie i erotycznie to napisałaś:)