Twoje piękno
Słyszę szept Twych kroków,
Czuję wiatr który za Tobą gna
Twe włosy jak promienie słoneczne
Sięgają do każdego zakątka ludzkiego
ciała
Twe oczy jak błękitno-blady ocean
W której głębi człowiek znaleźć nie
potrafi
Głos niczym tenor słowika
Rozciągający się w dalekie krainy
Uśmiechem zdobisz swą piękna twarz
Pełną skazy
autor
Melito
Dodano: 2008-01-03 21:33:14
Ten wiersz przeczytano 2805 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
miły wiersz mogłby byc dłuższy, pieknie przedstawiasz
opis ciała ludzkiego jego wnetrze i dusze , mysle ze
miłość do kogoś nie ma granic,
Czyżby to była piekność zdobiona piękną
duszą...wnętrzem? Chyba miłość nie widzi żadnej,nawet
najmniejszej skazy.Udowadniasz,że nic nie jest tak
piękne jak wnętrze.Przynajmniej ja tak widzę
piękno,które opisujesz.