Ty

... spóźniony o uronienie łzy rozpaczy,
z grymasem bólu samozniszczenia na twarzy,
wyciągam dłoń w pustkę przed sobą
w nadziei na cud nigdy nieosiągalny...

Jesteś tu, czuję Twój ciepły oddech na mej szyi,
obietnicę rozkoszy nigdy nie otrzymanej.
Słyszę bicie Twojego serca, jest jak szept uniesienia,
wyznania, kuszący cudowną miłością.
Chciałbym by była przeznaczona tylko dla mnie
lecz kłam zadany sobie burzy
próba dzielenia się sobą w Tobie.
Wciąż wymykasz się a ja podążam ku wspomnieniom przeszłości,
gdzie znajduję spełnienie szczęścia mego marnego bytu.

Dal, a w głębi Ty, marzenie mych snów.
Odeszłaś, odtrąciłaś me serce.
Tylko samotność jedyną mą kochanką.
Stoję i patrzę jak pochłania Cię mrok,
nieświadom do końca Twych słów,
wysilam wzrok aż do bólu,
jednak już nie potrafię Cię dostrzec...

autor

box1971

Dodano: 2007-01-29 21:50:57

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie