Ty / dzisiaj koteczka nie będzie

żeby się spełniło

Stoję przed lustrem,
widzę siebie , widzę ciebie.
Dotykam piersi i bioder
i myślę ,czy nie zawiodę ?
Pogubiłam sie wśród Ew,
tyle w nich kwiatów i drzew,
tyle radości i miłości,
tyleż dawania co wycofania.
Wołam i milczę,
patrzę i słucham,
dla ciebie ,dla siebie ,
dla nas.
Przyjdzie czas.
Bardzo bym chciała,
lecz teraz pozostaje
ćwiczenie duszy i ciała.
Sacrum , profanum
umysłu szarpanie.
Sercem skruszonym
nie pogardzaj Panie.

siły ,siły i wody dla ciała ochłody :))

autor

omega40

Napisany: 2006-11-25 Dodano: 2006-11-25 17:09:39

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie