Ty, który jesteś jak zwierzę

Ty!
Który jesteś jak zwierzę
Walczysz z przeciwnikiem
Stój!
Przestań!
Walczysz.
Połykasz jego krew
On słaby, Ty zwycięzca
Chełpisz się Jego bladością
Jego bólem
strachem
Tak!
Z zachłannością połykasz
Wszystko co jest dla Niego klęską
Z euforią, błyskiem w oku
Wypijasz jego gorącą krew
Sycisz się o niezwyciężony
Jeszcze bardziej, jeszcze mocniej
Pochłaniasz Jego bezsilność
Aby był słaby, pyłem tego świata
Dajesz szpile
jedne, drugie, trzecie
Wypijasz z nienawiścią i z pasją
Wszystkie z niego soki
Cieszysz się jego przegraną
Tak, tak, Hurra!
A on
blednie
upada
ginie
znikł
Ty
wśród reflektorów
na arenie świata
z obłędem w oczach
z krwią na całym ciele
czekasz na nagrodę.
Ale co to?
Gdzie to wszystko?
Tak bardzo liczyłeś na pochwałę,
ale nie ma jej!
Dlaczego?
Zostajesz sam
w pośrodku świata
ze swoją nikłą zdobyczą
inni odchodzą
nie zauważają Cię
wołasz, a nikt nie słyszy.

Człowieku, który walczysz
z nienawiścią
zanim znowu staniesz
na bezwzględnej arenie
cierpienia i trwogi
dobijając drugiego człowieka
Pomyśl, czy to ma sens.

autor

Rucinka

Napisany: 2016-05-16 Dodano: 2016-05-16 23:21:26

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie