Ty, ślonsko ziymio

Ty, ślonsko ziymio, hołdami przikryto,
z wiyrchu zatruto, ze spodku przeryto,
Ty, coś od wiekow wongel nom dowała,
była żeś ciyrpliwo i nie chalatałaś.

Ty, jak ta matka, dzieckom jeś przinosisz,
choć luft mosz zatruty, o nic sie nie prosisz,
choć gornicze szkody i wszystko sie wali,
choć zatrute wody, Ty służysz nom dali.

Ale wiela jeszcze dosz rady wytrzimać?
Chynci mosz nojlepsze, ale cudow niyma,
toż czas już najwyższy o ta ziymia zadbać,
muszymy my wszyscy do tego sie zabrać.

Jo o to Wos prosza, dbejcie o ta ziymia:
papior wciep do kosza i ogranicz chymia,
nie zatruwej wody, lasow nie wycinej,
porzondku ucz młodych, sztyjc im przipominej.

chalatać - narzekać luft - powietrze sztyjc - ciągle, na każdym kroku

autor

stan09

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-11-11 10:57:17

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie