ty złotousty...
mów do mnie jeszcze
szeptem opowiadaj
ja tak strasznie kocham
kiedy do mnie gadasz
te twoje historie
czasem wygwizdane
lub też uroczyście
wyrecytowane
opowiadasz pięknie
jak z ptakami śpiewasz
oraz znosisz wieści
o czym szumią drzewa
a nawet gdy głośno
zawodzisz o świecie
to cię zawsze słuchać
uwielbiam mój wietrze
Argo.
autor
Argo
Dodano: 2020-03-31 10:31:26
Ten wiersz przeczytano 832 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Masz rację Immortelle, tak to właśnie jest.
Wiatr niejedno ma oblicze, czasami zawodzi jak
niecierpliwy potępieniec z zaświatów domagając się,
aby go wpuścić. Ścieżki oczyszcza, i coś ciekawego
potrafi przywlec ze sobą...
Za dobre słowo piękniście ja podziękował. :-)
Poetycko bardzo mi się podobało, choć wiatru nie
lubię, bo wiadomo... gdy jest wiatr to jest zimno ;)
usmiech zostawiam pozdrawiam