TYCH, CO KOCHAMY
Tych, co my kochamy
Ich zawsze nam tak mało
Boga, o miłość ich błagamy
Całą naszą wiara
I nadzieją, ze Bóg wysłucha
Więcej miłości nam pozostawi
A wtedy, noc już nie głucha
I oko, przestanie łzawić
Nie żałuj nam ziemskiej miłości
Niech ona z serca się wyrwie
Zakwitnie i Tobie chwilą radości
Niesiona, jutra nadziei liściem
Nie żałuj dla nas jej uśmiechów
W nich usta wszak najpiękniejsze
Słodsze w niebie aniołów grzechów
I ogni piekieł cieplejsze
Nie żałuj dla nas jej szczęsnych łez
One radością zalśnią w dłoniach
Bo w nich, zawsze wiosenny bez
Kiedy ona, miłością roztańczona
Ale i Ci, co nas kochają
Dla nich, zawsze nas tak mało
Oni, o naszą miłość Boga błagają
Całą swoją wiarą
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.