Tyle chcę!

Tyle chcę!
Wszystko mieć dla siebie
Miłość,
przyjaźń,
rodzinę
Lecz nie potrafię sobie z nimi radzić
Rodzina już tylko na obrazku (chodź zawsze tak było)
Chłopaka swego zabiłam!(Przepraszam, że Cię tak skrzywdziłam!)
Przyjaciół odtrąciłam...
A kiedy przyjdzie na mnie pora?
Bym sama siebie skrzywdziła
Ból taki sobie zadała, że już nigdy bym się nie pozbierała...
Śmierć!...
Nie to jest zbyt wyzwalające
Fizyczna krzywda!...
Nie to jest zbyt krótkie cierpienie
Osamotnienie?
To już jest...
Samotność i odstręczanie wszystkich od siebie!
To jest ta metoda!

autor

Smutny...nikt

Napisany: 2008-11-19 Dodano: 2008-11-19 16:47:57

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie