Tyle myśli jest we mnie...

Andrzejowi P.

Tyle myśli jest we mnie, ale nie potrafię
Przekazać Tobie w słowach tego co odczuwam.
To zbyt trudne niestety, zbyt trudne jak dla mnie,
Choć pragnę się zbliżyć, ciągle się odsuwam.

I nagle doznaję jakby objawienia
I dotykam rzeczy nic nie dotykając,
Pozostając w ciszy zrywam krąg milczenia,
Wypowiadam słowa nie wypowiadając.

Bacznie nasłuchując obserwuję z boku
Spontaniczność gestów, szczerość wypowiedzi,
Jak powoli, powoli wyłania się z mroku
Twoje JA - jak ofiara na świętej spowiedzi.

Drugi raz Cię poznaję, drugi raz odkrywam,
Czytam Cię jak księgę znaną i nieznaną.
Rośnie we mnie zdumienie i coś mnie porywa,
I nie mogę się bronić będąc pokonaną.

Dzięki Ci za chwilę, choćby krótką była,
Ale ukazała mi nowe nadzieje
I przez moment mogłam poczuć się szczęśliwa,
Wierzyć w coś, co myślałam, że już nie istnieje...

Choć trudno uwierzyć, przyjaźń też może być odkrywcza i wywoływać podobne emocje.

autor

Ela Schmitz

Napisany: 1983-01-21 Dodano: 2014-04-24 21:13:03

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie