Tyle i nic
Tyle chciałbym zrobić,
a nie mogę,
tyle chciałbym stworzyć,
a się boję.
Strach przed biegiem ogarnął mnie,
Boję się prędkości,
Czołgam się,
Zamarzłem w lecie.
Ile razy jeszcze spojrzę na Ciebie,
Spojrzę przez zamglone myśli,
Będę bał się cokolwiek powiedzieć,
Mój umysł wszystko spieprzył.
A Ty nie wiesz, kim jestem naprawdę,
Tylko taki nie poskładany obraz życzeń,
Leżę pod Tobą w pudełku po puzzlach,
Weź mnie do ręki i poskładaj.
autor
rav
Dodano: 2008-04-10 21:48:26
Ten wiersz przeczytano 597 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.