Tylko dzieci potrafią widzieć

wiersz jak dla mnie pozbawiony jakiegokolwiek sensu i dlatego mi sie podoba ;]

Stary blat na czterech nogach,
Stoi na strychu - zniszczony na rogach.
Zakurzony, przykryty obrusem starym
z wystającym z boku gwoździem zardzewiałym.
Obrus tu i tam przedarty,
złamanego grosza już nie warty.
Jednak na nim skarb maleńki.
Nikt nie zauważył błyszczącej kropelki.
Zostawiła ją tu wróżka mała,
Gdy siedząc na tym stole płakała.

a ty widzisz tylko stary stół? Czy coś więcej?

autor

fobka

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-12-19 22:40:30

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie